Koszyczek z mydła

Dawno temu (jak to dziwnie brzmi, gdy ma się niecałe 23 lata) moja mama dostała taki koszyczek w prezencie. Niestety, zaginął, zanim zaczęłam interesować się robótkami ręcznymi. Kiedy więc zupełnie przypadkiem odnalazłam w sieci ten kurs Oli, byłam pewna, że spróbuję. I stało się to dzisiejszego popołudnia:

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że turkus z fioletem raczej się gryzie, ale te wrzosy były jedynym kwieciem, jaki posiadałam w mieszkaniu, a zależało mi na pokazaniu mojego pierwszego koszyczka. Jak tylko zdobędę lepsze kwiaty, poprawię tę kompozycję.

Ale wracając do samej techniki: koszyczek robi się bardzo lekko i przyjemnie (szczególnie, jeśli używa się aromatyzowanego mydła, moje jest truskawkowe). Nie przypuszczałam, że szpilki wbija się w mydło tak lekko. Należy uważać, by szpilek na dole i na górze było tyle samo (u mnie niestety jest różnica dwóch szpilek, przez co musiałam kombinować podczas owijania) oraz by były wbite w odpowiedniej odległości od siebie. Co to jest odpowiednia odległość? Chyba nie ma na nią wzoru matematycznego, wszystko zależy od szerokości wstążki, której użyjemy (u mnie 6 mm) - jeśli szpilki będą wbite za rzadko, mydło będzie widoczne spod wstążek; jeśli za gęsto, przewlekanie wstążek będzie trudne.

Już mam plany na kolejne próby, na pewno będę relacjonować moje poczynania na bieżąco. Jeśli zajrzy tu ktoś bardziej doświadczony w tej technice, będę bardzo wdzięczna za wszelkie rady!